Hoe het allemaal begon

Na een tijdje beslis je jezelf weer open te stellen voor de datingwereld, beter te vroeg dan te laat? Hm, tot je freaks tegenkomt en/of venten die je liever met hun smoel tegen de muur klakt. En blijkbaar zijn er daar meer van dan ooit gedacht, we leren bij elke dag opnieuw, maakt dat het leven niet spannend. Vandaar dat ik al deze frustrerende tot grappige verhalen eens met de buitenwereld kon delen, wieweet kunnen we er over paar jaar echt wel eens goed mee lachen.

Het begon allemaal met Thijs, we zullen hem verder Fetisjlul noemen, want zo zit hij ook in de gsm. Met het idee: bij tel ZEKER niet opnemen, ookal heb je teveel gedronken. Dit helpt trouwens echt.
Op een verkeersvrije zondag in Gent werd'k door Fetisjlul uitgenodigd om pannenkoekjes te gaan eten, het was z'n eerste keer dat hij dat ging klaarmaken. Ik vond het orgineel dus waarom niet.. Nu er was wel iets dat hij mij moest uitleggen..

Bon we komen daar toe, mooi appartement, zag er allemaal veelbelovend uit, tot ie de deur opendoet en daar in short + gips sta. Oei denken we en zeggen we 'je been gebroken'?
'Nee...wel...' en toen legde hij uit dat hij een gipsfetisj heeft. Een raad: vanaf iemand dat zegt, vertrek gewoon! Maar nieuwsgierige ik wou wel eens weten wat dat allemaal juist inhield. Blijkbaar zijn dat mensen die opgewonden geraken om hun been in het gips te steken. Toen zweeg hij efjes en zei hij dat hij even een opwindingsmoment had...zucht...maar ik had honger en wou pannekoeken.

Dus vertelde hij voort dat hij soms een 3-4 tal weekends in het jaar z'n been in het gips steekt omdat hij dan in een soort van 'veilige cocoon' terechtkomt. Blijkbaar heeft hij een pissige bazin ofzo. Nu voor 'de rest' was die kerel wel best ok hoor, eigen appartement, mooie job. Een mens wil niet meer, behalve dan iets minder psychologisch gestoord. Hij zei wel dat hij het wou afleren vanaf hij kinders had... Right. 'Papie heeft vandaag een mindere dag en zal vandaag wat gips aandoen'.

Dan gade in de salon zitten en vraagt ie of ie eventueel naast jou mag komen zitten in z'n rolstoel...hm 'ok dan...' De rolstoel haalt hij blijkbaar bij de CM voor 'zogezegd' de oma rond te voeren en de gips kan je blijkbaar in Antwerpen krijgen voor de liefhebbers.
Dan maar met een smoes ervandoor gegaan...dat ik nog mijn terras moest leggen...
Na wat later gegoogle kom je dan uit dat er ook extreme vormen hiervan bestaan: mensen die expres hun been breken om in het gips te gaan....
Erna laat je dan natuurlijk niets meer van je horen want 'wako'. Blijkbaar vond ie mij wel tof en dan krijg je zo berichten van 'zin om mij eens volledig in folie in te wikkelen'?

Tijd dat diene jongen Egypte leert kennen, mummy's zijn daar wel best in.

voor wie meer info wil: http://nl.wikipedia.org/wiki/Gipsfetisjisme